Aşk zehri benim için panzehirdir.
Zulümle zenginleşenin, sonu berbat olur.
Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.
Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.
Söz ola kese başı, söz ola kese savaşı…
Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.
Hiç kimseye yan bakma! Öfkelenip sert çıkma! Kalp Allah’ın evidir, bu evi sen yıkma.
Kendimi bir nokta olarak gördüğümde, bir bakmışım ki anlamlı bir cümlenin sonundayım.
Elbiseye kan bulaştığı zaman onu yıkamadıkça temiz olmaz. İnsan gönlünden dünya pasını temizlemedikçe kıldığı namazlar da yerini bulmaz.
Kulun gönül gözü görmedikçe, başımızdaki gözün görmesinin bir anlamı yoktur.
Âşık öldü diye sala verirler. Ölen bedendir, âşıklar ölmez.
Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.
Hakk’ı gerçek sevenlere cümle alem kardeş gelir.
İnsan iyiliği kadar taşlanır, merhameti kadar dışlanır, kulluğu kadar da sınanır.
Her bildiğini söyleme ama her söylediğini bil.
Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor.
Söz var gönlü sevindirir. Söz var tanıdığı yabancı eder. Söz kişiyi yüceltir veya alçaltır.
Hakk’ı uzaklarda arama, Hakk’ın durağı gönüldedir.
İyi İnci Derviş’in gönlündedir. Onun büyük denizlerde olduğunu zannetme.
Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.
Gönlü taş olanın dilinden zehir tüter. Ne kadar yumuşak konuşsa da onun sözleri “Savaş” gibidir.
Gönlünde aşk ateşi olan kişi yandıkça mum gibi yumuşar. Taş gönüller ise kararmış sert katı kış gibidir.
Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.
Yunus artık düşünmekten vazgeç, bu işe gerek yok. İnsan olana aşk gereklidir. Gönlüne Aşk ateşi düştükten sonra dervişe benzer.
Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.
Ben gelmedim kavga için, benim işim sevgi için.. Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil, 72 millet dahi elin yüzün yunmaz değil.
Ey aciz Yunus kimseye kibirlenme, toprak gibi alçakgönüllü ol. Gül bahçelerinin tümü toprakta biter.
Yaradılanı hoş gör, Yaradan'dan ötürü.
Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca.
Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen bu nice okumaktır.
Dışı hoş görünen kişinin içinin boş olduğunu bil. Baykuş gece-gündüz ötüp durur ama onun bir varlığının olduğunu zannetme.
Gözün her nereye bakarsa Allah mutlaka orada hazırdır. Hakkı bulmayan can fayda bulmak yerine zarardadır.
Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır…
Bu dünyada gönül veren kişi, sonunda pişman olacaktır. Dünyada benim dediği şeyler sonra ona düşman olacaktır.
Ey dostunu düşman sayan, gıybet etme, yalan konuşma. Bu dünyada fitneye düşen, iftira edenin öbür dünyada yeri dar olur.
Ey dostlar işitin, aşk bir güneşe benzer. Aşkı olmayan gönül ise bir taş misalidir.
Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, alem herkes bilsin ki şunu; en büyük ibadet sevebilmektir.
Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.
Biz geImedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüIIerdir, gönüIIer yapmaya geIdik.
Eğer ileride bir gün "keşke" demek istemiyorsan, üç şeyi doğru seç: Eşini, işini, arkadaşını.
Hoştur bana senden gelen.Ya gonca gül,yahut diken. Ya hayattır, yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.
Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Her şeyin bir vakti vardır.
Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.
Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı yemeğe kim gelir.
Hiç hata yapmayan insan hiçbir şey yapmayan insandır ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.
Dünyada dertsiz baş olmaz. Derd’olanın ahi dinmez.
Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük, Yaratandan ötürü.
Eğer bir müminin kalbin kırarsan; Hak'ka eylediğin secde değildir.
Edebim el vermez edepsizlik edene. Susmak en güzel cevap, edebi elden gidene!
Zehirle pişen aşa kim gelir.